ഈമാൻ.....

ഉസ്താദ് പിഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് ഈമാനിനെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞുകൊടുത്തു മക്കളേ ഈമാനുണ്ടെങ്കിൽ ദുനിയാവിൽ എന്തും  സാധിക്കും നിറഞ്ഞൊയുകുന്ന പുയയുടെ മേലെ മുണ്ടു ബിരിച്ച് പുയകടക്കാം. ബെള്ളത്തിന്റെ മീതെ നടക്കാം. ഈസാനബി പണ്ട് വെള്ളത്തിന്റെ മേലെ നടന്നിട്ടുണ്ട്. കുട്ടിയതു വിശ്വസിച്ചു. അവന്റെ വീട് പുഴക്കക്കരെയായിരുന്നു. മഴക്കാലമായാൽ തോണിക്കാരനെക്കാത്ത് മദ് രസയിലെത്താൻ വൈകേണ്ടല്ലോ എന്ന് അവൻ ആശ്വസിക്കയും ചെയ്തു..
വേനൽ പോയി മഴക്കാലമായി. മലയിൽ മഴപെയ്താലുടൻ കരകവിയുന്ന പുഴ. ഒരുദിവസം മഗ്രിബിന്  ഉമ്മപറഞ്ഞു മോനേ ഇന്ന് മുസ്ല്യാർക്ക് ഇവിടെനിന്നാണ് ചെലവ്. ഇശാ നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞാൽ  മുസ്ല്യാരെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വാ. നല്ല മഴക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. മലക്ക് പെയ്യുന്ന മഴയെ തഴുകിവരുന്ന കാറ്റിനു കുളിര്. മിറ്റത്തേക്കിറങ്ങിയകുട്ടി തിരിച്ചു കയറി ഒരു തോർത്തു മു ണ്ടുമായി പുറത്തിറങ്ങി. പുഴ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു. അവൻ ഉസ്താദുപറഞ്ഞപോലെ ബിസ്മിചൊല്ല തോർത്തുമുണ്ട് വെള്ളത്തിനു മേൽ വിരിച്ച് അതിനു മേൽ കയറി പുഴകടന്നു. ഇശാനമസ്കാരശേഷം ഉസ്താദിനെ കൂട്ടി കടവിലെത്തി. നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന പുഴ. തോണിക്കാരനെ തിരയുന്ന മുസ്ല്യാരു കണ്ടു തന്റെ കൊച്ചു മൊട്ടത്തലയിൽ നിന്നും മുണ്ട് അഴിച്ചെടുത്ത് വെള്ളത്തിനുമേൽ വിരിച്ച് അതിനു മേൽ യാത്രയാകുന്ന ശിഷ്യൻ... നിഷ്കളങ്കതയോടെ ഗുരുവിനെ ക്ഷണിക്കുന്നു. ഉസ്താദേ ബരീൻ നേരം പോയി.
ഉസ്താദല്പം ശങ്കിച്ചു വിറക്കുന്ന കൈകളോടെ തലിയിൽ കെട്ടഴിച്ചു വെള്ളത്തിനു മേൽ വിരിച്ച് അതിന്മേൽ കയറി. പ്ലും......
കുട്ടി അക്കരെയെത്തി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഉസ്താദ് എത്തിയിട്ടില്ല.
കുറച്ച് നേരം കാത്തു ഉസ്താദ് വന്നില്ല എന്ന് ഉമ്മായോട് പറയുകയും ചെയ്തു.
അടുത്ത മൂന്നുദിവസം ഗ്രാമത്തിലെ മദ് രസക്ക് അവധിയായിരുന്നു.
ഉസ്താദ് അത്യാവശ്യമായി നാട്ടിൽ പോയിരിക്കയായിരുന്നത്രെ...
പണ്ട് പുഴയിൽ ചാടിയ മണ്ടൻ മുത്തപ്പയെപ്പോലെ അഞ്ചെട്ട് നാഴിക താഴെചെന്ന് കരപറ്റിയശേഷം അവിടെത്തെ പള്ളിയിൽ കൂടി ക്ഷീണം തീർത്ത ശേഷമാണ് മടങ്ങിയത് എന്നത് നാട്ടുകാരറിയാതെ പോയ രഹസ്യം
*******************************************
ഇതൊരു കഥയാകുന്നു... കഥ മാത്രം. ഈശ്വര വശ്വാസികൾക്കും അല്ലാത്തവർക്കും